Toespraak Heidi Ochsner

Toespraak van Heidi Ochsner gehouden op 19-9-2013 in Galerie Am Leewasser te Brunnen, Zwitserland

Heel hartelijk welkom hier in Galerie Am Leewasser. Ik ben verheugd u allen hier te zien en hoop straks met oude vrienden te praten en nieuwe contacten te maken. Maar helemaal vrijblijvend zijn we hier niet. Wij ontmoeten elkaar in het kader van mijn expositie met het thema micro macro kosmos. Aan het begin van deze avond wil ik voor u een paar van mijn gedachten erover samenvatten.

Binnen het thema van het kleine en grote zien we aan de ene kant het microscopische zoals bacteriën, cellen of atomen. Daartegenover plaatsen we het onomvatbare, macroscopische: Reusachtige clusters van hemellichamen, het grenzeloze heelal. Ertussen, er middenin, staan wij, de mens die zich tussen deze uitersten beweegt.

Onze dagelijkse activiteiten zijn door de menselijke maat bepaald. Wij hebben ons de wereld zo ingericht, dat we met onze lichaamsmaten goed functioneren. Eetgerei, traptreden, vliegtuigstoelen, alles is aan onze menselijke maten aangepast.

Maar haast ongemerkt spelen we met de afmetingen van het kleine en het grote. Het in- en uitzoomen met fototoestel, computer of verrekijker is ons allen zeer vertrouwd. De mens heeft vele instrumenten gebouwd waarmee men de dingen beter kan bekijken. Ik denk hierbij aan de microscoop en de telescoop. De technische ontwikkeling is zo ver dat we zelfs het haast ondeelbare kunnen bekijken. Daarom weten wij, dat het zo minuscule atoom uit een atoomkern bestaat waaromheen de elektronen flitsen. Maar wist u ook, dat de tussenruimte tussen de elektronen in verhouding groter is dan de afstand tussen de aarde en de zon?!

Sta in deze context ook eens stil bij de gedachte wat zich allemaal in ons lichaam afspeelt!

Doordat we het onvoorstelbaar kleine groot maken, kunnen we ons realiseren hoe inwisselbaar begrippen als klein en groot eigenlijk zijn. In die zin is voor de menselijke cel ons lichaam zo groot als de kosmos voor de mens!

Met deze gedachte heeft u de sleutel in handen voor mijn expositie. Maak het kleine groot en het grote klein. Laat de menselijke maat los en speel met verhoudingen en gelijkenissen.

Ik ben blij in de gelegenheid te zijn mijn fascinatie en verwondering met u te kunnen delen: De fascinatie over het complexe geheel, waarbij alles aan dezelfde natuurwetten onderhevig is, wij mensen deel van uitmaken en alles als in een puzzel in elkaar past.

 

Hiermee wens ik u veel plezier en een fijne avond.
Hartelijk dank voor uw aandacht.