In de ontwikkeling van mijn thema Micro- Macrokosmos is het een logische stap om nog verder in te zoomen op mijn onderwerp.
Nu ben ik uitgekomen bij een afbeelding waar alleen één enkel voorwerp te zien is.
Dit éne ding staat symbool voor het voorwerp op zich, het enkelvoud. Maar tegelijkertijd symboliseert het ook de eenheid, alles bij elkaar, de kosmos.
Op mijn schilderijen zie je een onderverdeling van het vlak in twee helften. Hierbij kun je denken aan de dualiteit van: Dag / nacht, positief / negatief, bewust / onbewust.
Ik stel mijn werk hoe langer hoe meer in het teken van een soort dienstverlening. Met de vormen en kleuren in mijn werk wil ik het licht aanraken in de mensen die ernaar kijken. Door de bespiegeling met het kunstwerk kan de toeschouwer een pas op de plaats maken en zich (her)oriënteren. Op deze manier kan de toeschouwer bij zichzelf komen om van daar uit in zijn eigen kracht te komen.
Deze heilzame werking schuilt natuurlijk in principe in alle kunst. Zelf probeer ik in deze geest steeds helderder bij de afbeeldingen te komen die het voorafgaande tot inhoud hebben. Mijn meest recente schilderijen zijn abstract aan het worden en fungeren als een spiegel. Te zien is een bol, die je eigen gelaat zou kunnen zijn. Deze bol staat symbool voor een enkel voorwerp, het enkelvoud. Maar tegelijkertijd symboliseert het ook de eenheid, de verbinding met het grote geheel, de kosmos. Zo kom je toch ook weer bij de omlijsting van mijn werk, het thema micro-macrokosmos terecht.
